Laatste bericht vanaf Koh Samui

Sawadee Kha, allemaal,

VRIJDAG, 16 APRIL

Op de een of andere manier wordt het hier altijd weer erg laat voordat ik mijn bedje in ga. Maar het is hier ook zo ontzettend gezellig en veel te beleven.

Vanavond eerst gezellig op een terrasje wat geborreld met Rinus en Mark, daarna naar de Italiaan gegaan en daar een overheerlijke spaghetti Carbonara gegeten, toen wat winkeltjes gekeken hier in de lange winkelstraat, en om 21.00 uur werden Roy, Ron, Marith en ik weer opgehaald en naar de kleermaker gebracht om voor de 2e keer onze kleren te passen.

Toen we terug waren, ben ik naar de Pub naast ons hotel gelopen, waar inmiddels ook anderen van onze groep zaten, en waar een life bandje speelde. Daar een hele tijd blijven zitten, want de groep had hele leuke gezellige muziek. En voordat je het weet is het ineens weer 02.00 uur voordat je in bed ligt. Maar ja, het is vakantie, dus dat maakt allemaal niet uit.

ZATERDAG, 17 APRIL

Om 07.00 uur vanochtend ging mijn wekker af. Gauw opgestaan, gedouched en aangekleed, en naar het strand gelopen, waar het ontbijt was. Na het ontbijt kwamen er 2 jeeps waar we met zijn 17en in gingen.

De jeeps reden eerst naar een plaats waar we allemaal op olifanten konden rijden. Was ontzettend leuk. Hele ervaring! De man die olifant bereed, dus die voor je zat, maakte tijdens de rit van ongeveer een half uur voor alle dames van palmblad een mooie ring en ketting, en ik had zelfs ook nog een armband. Heel kunstig gemaakt.
Na deze rit kregen we een leuke olifantenshow te zien.

Inmiddels bleek arme Roy erg ziek te zijn geworden. Net zoals ik gisteren al schreef: een voor een begint iedereen hier om te vallen. Roy werd dan ook door een van de jeeps terug gebracht naar het hotel. Angela was ook ziek, en dacht erover om ook terug te gaan, maar heeft uiteindelijk toch doorgezet.
Het was wel verschrikkelijk warm vandaag en echt afzien. Gelukkig kon ik van iemand een handdoek lenen die ik over mijn schouders deed, want je verbrandt levend hier. Ik werd op een gegeven moment gewoon misselijk en ziek van de hitte, en mijn buik begon ook weer op te spelen.

Na de olifanten reden we naar de Gouden Boeddha. Schitterend was dat. Daar een klein tijdje gebleven en toen verder naar een deel in het bos met apen. Daar konden we zien hoe een van de apen kokosnoten uit de boom haalde, en daar kregen we kokosnoot te drinken en te eten.

Hierna reden we naar een waterval. Bij de waterval aangekomen bleek er geen waterval te zijn vanwege de droogte. Een van onze groepsleden (Annie) kwam tijdens het klauteren naar de waterval ook nog eens lelijk ten val en scheurde haar enkelbanden. Dat was niet leuk!
Even later kwam er een andere jeep aan met een voor ons gehele vreemde groep mensen, maar een van hen zei tegen Annie dat hij haar pijn met Reikhi weg kon krijgen, dus wij allemaal wachten terwijl Annie een hele Reikhi behandeling kreeg. Was wel lachen en heel apart zo in die woestenij. Wij deden ons inmiddels tegoed aan wat te drinken en meloen en bananen, die onze chauffeur had meegenomen.
Toen de Reikhi behandeling voorbij was (na zo’n 10 minuten), sprong die man weer in zijn eigen jeep, en reden zij weg. Annie kon echter nog niet zeggen of die Reikhi had geholpen, want ze had nog steeds pijn als ze op haar voet ging staan.

Hierna reden we naar The Magic Garden. Dat was een schitterende tuin met allemaal hele mooie beelden. Hier de nodige plaatjes geschoten, en toen naar onze lunchlokatie: een gezellig restaurantje ergens in de jungle. Het eten zag er allemaal heerlijk uit, maar ik heb er maar verstandig aan gedaan om niets te eten, behalve een klein schepje droge rijst, want ik voelde mij nog steeds niet helemaal 100 %. In de loop van de dag ging het gelukkig wel wat beter, dus ik verwacht niet dat ik ook weer ziek op bed kom te liggen.

Hierna gingen we een woeste tocht door de jungle maken. Dat was aan de ene kant wel afzien: over paden met grote gaten in de weg, steile wegen, en een chauffeur die wel van woest rijden hield. Maar het was ook wel kicken, en we hadden de grootste lol. Mark en Koen van onze groep (en later ook Angela) gingen zelfs op het dak boven de cockpit zitten, en ik was iedere keer bang dat ze gelanceerd zouden worden als de chauffeur weer eens boven op zijn rem ging staan. Verder moesten ze natuurlijk ook erg oppassen voor de bladeren van de palmbomen die af en toe erg laag hingen, en op een gegeven moment reden we door een stuk bos waar je allemaal verschrikkelijk grote spinnen in de bomen had hangen (zie de foto’s hieronder), en waar wij dus gewoon onderdoor reden.Dat was af en toe gillen.
Had wat voor jou geweest, Edzard ! :-)

In de andere jeep werd arme Ann heel ziek, want zij heeft hoogtevrees en had het helemaal niet naar haar zin.

Om 16.00 uur waren we terug van onze jeepsafari. Even snel onder de douche gesprongen en omgekleed. Hierna kwam de kleermaker naar ons hotel om nog een keer de kleren te laten passen. Op een kleinigheid na was bij mij alles perfect en ben ik er heel blij mee. Vanavond komt hij de kleren afleveren.

Intussen nog op t.v. de ellende gezien vanwege die vulkaanuitbarsting. Wij beginnen er een hard hoofd in te krijgen of wij maandag hier wel weg kunnen vanaf Thailand, want alle vluchten schijnen nog steeds gecancelled te zijn.

Jilles, jouw reis naar Suriname is nu zeker ook uitgesteld? Balen he?
En Rene, denk je dat jouw reis naar Bangkok door zal kunnen gaan? Blijft spannend!

Vanavond om 18.30 uur hadden we even met de hele groep een happy hour op het strand gepland om afscheid van elkaar te kunnen nemen, want sommigen van ons hebben de vakantie verlengd met een paar dagen hier op Koh Samui, en de rest van de groep gaat morgen naar Bangkok met de trein, waar we zondagochtend aankomen, en dan kijken of we vanuit Bangkok naar Nederland kunnen komen, en anders hebben wij ook een verlenging. Tijdens de happy hour heb ik aan onze gidsen een enveloppe overhandigd waar iedereen wat geld in had gedaan, als dank voor hun begeleiding deze weken.

Daarna weer naar de Italiaan gegaan om een hapje te eten, althans..... na 2 hapjes hield ik het weer voor gezien. Ik heb de moed maar opgegeven dat ik hier nog behoorlijk eet. Dat komt wel weer in Holland.

Vanavond doe ik niet veel meer, want ik ben gaar van deze jeepsafari. Om 22.30 uur komt de kleermaker onze kleding brengen, en daarna ga ik bijtijds mijn bedje in.

Roy is trouwens weer wat opgeknapt, en Ann is haar hoogtevrees-paniekaanval ook weer te boven. Dat is wel fijn dat als iemand van onze groep ziek is, er altijd wel iemand is die de nodige medicijnen bij zich heeft, indien nodig.

ZATERDAG, 18 APRIL.

Allereerst: Jeanet, van harte gefeliciteerd met de verjaardag van Carmen!

Dit is even mijn laatste berichtje vanaf Koh Samui. Dadelijk de koffer inpakken. Straks moeten we om 12.15 uur verzamelen, en dan vertrekken we met de trein naar Bangkok, waar we morgenochtend aankomen. Daar zitten we dus tussen de demonstranten (ik ben heel benieuwd wat wij daar nog van mee krijgen), maar volgens onze gids Bastiaan zitten die demonstranten in een ander deel van de stad als wij.
Van de Nederlandse Ambassade in Bangkok kreeg ik daarnet ook nog een e-mail waarin werd gewaarschuwd om niet in een bepaald deel van de stad te komen omdat men weer een treffen verwachtte tussen leger en demonstranten.

En dan is het heel spannnend of wij morgenavond mogen vliegen, want al het vliegverkeer schijnt nu nog plat te liggen.

Edzard, het kan zijn dat wij hier dus even stranden, en jij nog wat langer in mijn huis moet logeren, maar ik houd je in ieder geval op de hoogte. Marietha, als jij dit leest, wil je dit dan ook aan Edzard doorgeven? Wij vliegen met China Airlines en zouden dinsdagochtend in Amsterdam aan moeten komen om 09.10 uur, maar dat is nu allemaal nog even onzeker. Zolang je niets van mij hoort, ga er dan maar vanuit dat wij hier even gestrand zijn. De laatste berichten die wij hier nu hebben gehoord is dat het vliegverkeer in ieder geval tot half volgende week plat ligt.

Zodra ik iets meer weet over onze reis, laat ik het jullie allemaal direct weten.

Lieve groetjes,

Edith