In Koh Tao

Hallo Lia (moeder van Roy) en Jeanet en Koos (ouders van Carmen):

Ik heb hier beneden mijn verslag wat foto’s geplaatst van vandaag, waar Carmen en Roy op staan!
Groet,
Edith
=================================

Rene, Hoe is het nu met jouw Bangkokreis over 1,5 week, nu er een negatief reisadvies is afgegeven? Ga je nog wel? Weer een beetje opgeknapt?

Toon, wat lief dat je je ongerust maakt, maar dat hoeft niet hoor. Wij zitten hier in het zuiden en merken niets van de ongeregeldheden in Bangkok. En a.s. zondag, als we naar Bangkok reizen, zullen we er ook wel niet veel van merken. Wij zitten dan een dag in een hotel aan de rand van de stad, en als het allemaal nog zo erg is, zullen we denk ik alleen ons hotel niet uit mogen. Maar dat zien we dan wel.

Edzard: hoe gaat het met jou en de katten, lieverd? Zijn ze er al een beetje aan gewend dat ik er niet ben op dit moment?

Jiles, wanneer ga jij nu precies naar Suriname?

=========================================

Gisterenavond nog een heel gezellige avond gehad.
In het dorp hier bij ons hotel was echter niet veel te beleven. Alles was dicht vanwege de Sjongkran (Nieuwjaar). Het was zelfs nog een hele toer om iets te vinden waar we wat konden eten. Een aantal van onze groep ging met een taxi naar een naburig strand omdat daar een feest gevierd zou worden. Ze kwamen er echter weer snel van terug, want al die Thai die daar op dat strand stonden, waren ontzettend dronken, en het was helemaal niet gezellig daar, dus zijn ze weer terug gekomen.
Omdat in het dorpje achter ons hotel ook alles dicht was, konden we dus ook nergens gezellig wat drinken. Gelukkig was de plaatselijke supermarkt open, dus daar wat drank gehaald, en toen hebben we met een gezellig groepje tot ongeveer middernacht in de tuin van ons hotel gezeten.

Op weg naar de kamer kwamen we Roy en Marit nog tegen, die een eigen feestje hadden, in het (gesloten) zwembad van het hotel. Even een foto van hen gemaakt, en toen naar mijn bedje, want om half 7 ging de wekker weer. Vannacht voor het eerst goed geslapen in een heerlijk bed!

Na het ontbijt vertrokken we met 15 personen van onze groep om een dagje met een boot te gaan varen en lekker te gaan snorkelen. We werden met een pick up truck opgehaald bij ons hotel. In die truck passen normaal gesproken 6 a 8 personen op de bankjes in het open gedeelte, en 1 a 2 personen in het gesloten gedeelte bij de chauffeur. Aangezien er echter maar een pick up truck was gekomen, moesten we er dus met zijn vijftienen in. Dat was wel even lachen. Eerst gingen de eerste personen zitten, en daarna de volgende personen bovenop diegenen die al zaten, enonze gidsen Bastiaan en Toby gingen er zo’n beetje aan de buitenkant aan, en in het gedeelte bij de chauffeur zaten nog eens 4 personen. Grote hilariteit dus.

Eerst reden we naar een tentje waar we onze snorkelattributen moesten halen, en daarna ging de rit (weer met zijn vijftienen in de pick up truck) naar de boot.

In eerste instantie viel de boot een beetje tegen omdat wij dachten dat wij een boot voor onszelf zouden hebben, maar we kwamen op een oude vissersboot, die volgestouwd werd met nog een heleboel andere (Thaise) mensen.

Maar toen we eenmaal gingen varen, en daarna op een mooi plekje stopten om te gaan snorkelen, was het leed alweer geleden, en hadden we allemaal de allergrootste lol. We kregen met lunchtijd een zeer eenvoudige (doch voedzame) maaltijd, bestaande uit een plastic bakje met witte rijst en een gebakken eitje daarop, en een plastic zakje met een of andere substantie, wat bij nader onderzoek stukjes kip met wat saus en wat groente bleek te zijn. Ondanks dat het zeer eenvoudig was, smaakte het mij in ieder geval goed, en we hadden al snel door dat we de restanten aan de vissen konden voederen, want zodra je iets in het water gooide, kwamen er hele scholen vissen op af. Schitterend gezicht.

Hierna gingen we verder varen, en na een klein tijdje stopten we op een plekje, waar we een tijd lekker konden snorkelen/zwemmen in het schitterende kristalheldere water.
In totaal maakten we vier stops, en toen vaarden we terug naar de aanlegsteiger vlak bij ons hotel, en kwamen daar omstreeks 16.15 uur aan.

Op de terugweg merkte ik al dat ik een lichte kramp in mijn buik kreeg, en nu – 3 uur later – lig ik echt heel ziek op bed. Waarschijnlijk zat er toch iets in de lunch waar ik niet tegen kan. Vanavond blijf ik dus maar op mijn hotelkamer en ga nergens naar toe en sla ook het eten maar over. Rinus bracht mij daarnet nog een rol droge kaakjes, zodat ik toch iets te eten zou hebben, wat geen kwaad kan. Ik vind het wel heel vervelend naar hem toe, want hij had vanmiddag een paar flessen witte wijn gekocht, met het idee om vanavond weer lekker in de tuin van het hotel te zitten en een drankje te drinken. Maar ik kan helemaal niet weg, want ik moet om de paar minuten naar het toilet rennen. Heb daarnet al 2 pilletjes immodium ingenomen. Ik heb dus gezegd dat ik vanavond heel ongezellig ben en nergens naar toe ga, maar beter probeer om even wat te slapen, in de hoop dat het dat het morgen over is, want morgenochtend moeten we weer een paar uur varen, naar het volgende eiland: Ko Samui, en aan boord hebben ze geen toiletten, althans niet iets wat wij toilet kunnen noemen. Een heel vervelend einde dus van een zo leuke dag!Maar ja, met een beetje geluk is het morgen over.

Lieve groetjes,
Edith